???
สูเราะฮฺ อัช-ชุอะรออ์ - จำนวนข้อ 227
طسم 
( 1 )  
ฏอ ซีน มีม
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ 
( 2 )  
เหล่านี้คือโองการทั้งหลายอันชัดแจ้ง
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ 
( 3 )  
บางทีเจ้า (มุฮัมมัด) เป็นผู้ทำลายชีวิตของเจ้า เพราะพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ 
( 4 )  
หากเราประสงค์ เราจะให้มีสัญญาณหนึ่งจากฟากฟ้ามายังพวกเขา แล้วคอของพวกเขาก็ยอมก้มลมต่อมัน
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ 
( 5 )  
และไม่มีข้อตักเตือนใหม่ อันใดจากพระผู้ทรงกรุณาปราณี เว้นแต่พวกเขาจะผินหลังให้กับมัน
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ 
( 6 )  
แล้วแน่นอนพวกเขาได้ปฏิเสธ ดังนั้นข่าวคราวที่พวกเขาเคยเยาะเย้ยมันนั้นก็จะมายังพวกเขา
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ 
( 7 )  
พวกเขามิได้มองไปยังแผ่นดินดอกหรือว่ากี่มากน้อยแล้วที่เราได้ให้มันงอกเงยออกมาจากทุกชนิดที่ดีมีประโยชน์
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 8 )  
แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 9 )  
และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ 
( 10 )  
และจงรำลึก เมื่อพระเจ้าของเจ้าทรงเรียกมูซาว่า จงไปยังหมู่ชนผู้อธรรม
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ 
( 11 )  
คือหมู่ชนของฟิรเอาน์ พวกเขาไม่ยำเกรงดอกหรือ?
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ 
( 12 )  
เขา (มูซา)กล่าวว่า โอ้พระเจ้าของฉันแท้จริงฉันกลัวว่า พวกเขาจะปฏิเสธไม่ยอมเชื่อฉัน
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ 
( 13 )  
และหัวอกของฉันจะอึดอัด และลิ้นของฉันจะไม่คล่อง ดังนั้นพระองค์ทรงโปรดส่งฮารูนมาช่วยฉันด้วยเถิด!
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ 
( 14 )  
และพวกเขามีข้อกล้าวหาต่อฉัน ดังนั้นฉันกลัวว่าพวกเขาจะฆ่าฉัน
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ 
( 15 )  
พระองค์ตรัสว่า ไม่ดอก! ดังนั้นเจ้าทั้งสองจงไปเถิดพร้อมด้วยสัญญาณทั้งหลาย ของเราแท้จริงเราอยู่กับพวกเจ้า เป็นผู้ฟัง
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 16 )  
ดังนั้นเจ้าทั้งสองจงไปหาฟิรเอาน์ แล้วจงกล่าวว่าเราเป็นทูตของพระเจ้าแห่งสากลโลก
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ 
( 17 )  
แล้วขอให้ส่งวงศ์วานของอิสรออีลไปพร้อมกับเราเถิด
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ 
( 18 )  
เขา(ฟิรเอาน์) กล่าวว่า เรามิได้เลี้ยงดูเจ้าเมื่อขณะเป็นเด็กอยู่กับพวกเราดอกหรือ? และเจ้าได้อยู่กับเราหลายปี ในช่วงชีวิตของเจ้า
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ 
( 19 )  
และเจ้าได้ทำการกระทำของเจ้าซึ่งเจ้าได้กระทำไปแล้ว และเจ้าเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เนรคุณ
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ 
( 20 )  
เขา (มูซา) กล่าวว่า ฉันได้กระทำมันโดยที่ฉันไม่รู้
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ 
( 21 )  
ดังนั้น ฉันได้หนีไปจากพวกท่าน เมื่อฉันกลัวพวกท่านแล้วพระเจ้าของฉันได้ทรงประทานฮิกมะฮ์แก่ฉัน และทรงแต่งตั้งฉันให้เป็นร่อซูลคนหนึ่ง
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ 
( 22 )  
และนี่คือบุญคุณที่ท่านรำเลิกมันต่อฉันโดยท่านทำให้วงศืวานอิสรออีลเป็นทาส
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ 
( 23 )  
ฟิรเอาน์ได้กล่าวว่า “และใครคือพระเจ้าแห่งสากลโลก”
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ 
( 24 )  
เขา(มูซา) กล่าวว่า “พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง หากพวกท่านเป็นผู้ศรัทธาเชื่อมัน”
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ 
( 25 )  
เขาได้กล่าวแก่ผู้อยู่รอบ ๆ เขาว่า “พวกท่านได้ยินไหม?”
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ 
( 26 )  
เขา(มูซา)กล่าว่า “พระเจ้าของพวกท่าน และของบรรพบุรุษสมัยก่อน ๆ นั้นด้วย”
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ 
( 27 )  
เขา (ฟิรเอาน์) กล่าวว่า “ทจริงร่อซูลของพวกท่านซึ่งได้ถูกส่งมายังพวกท่านนั้นเป็นคนบ้าอย่างแน่นอน”
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ 
( 28 )  
เขา(มูซา) กล่าวว่า “พระเจ้าแห่งทิศตะวันออกและทิศตะวันตก และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง หากพวกท่านใช้สติปัญญาพิจารณา
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ 
( 29 )  
เขากล่าวว่า “หากเจ้ายึดถือพระเจ้าอื่นจากฉัน ฉันจะให้เจ้าอยู่ในหมู่ผู้ต้องขัง”
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ 
( 30 )  
เขา(มูซา) กล่าวว่า “แม้ว่าฉันจะนำสิ่งที่ชัดแจ้งมายังท่านกระนั้นหรือ?”
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ 
( 31 )  
เขากล่าวว่า “ก็จงนำมันมาซิ หากเจ้าเป็นคนจริง”
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ 
( 32 )  
ดังนั้น เขาได้โยนไม่เท้าของเขามันคือ งูอย่าชัดแจ้ง
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ 
( 33 )  
และได้ดึงมือของเขาออกมาเป็นสีขางแก่บรรดาผู้มองดู
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ 
( 34 )  
เขาได้กล่าวแก่ขุนนางชั้นผู้ใหญ่รอบๆ เขาว่า “แท้จริงเขาคนนี้คือนักเล่นกลอย่างช่ำชอง
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ 
( 35 )  
เขาต้องการที่ให้พวกท่านออกจากดินแดนของพวกท่านด้วยเล่ห์กลของเขา ดังนั้นพวกท่านจะชี้แนะประการใด”
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ 
( 36 )  
พวกเขากล่าวว่า “จงหน่วงเหนี่ยวเขาและพี่ชายของเขาไว้ก่อน และจงส่งคนไปตามหัวเมืองให้มาชุมนุมกัน
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ 
( 37 )  
เพื่อที่นักเล่นกลผู้ช่ำชองทุกคนจะได้มาหาท่าน”
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ 
( 38 )  
แล้วบรรดานักเล่นกลได้มาชุมนุมกันตามวันเวลาที่กำหนดไว้
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ 
( 39 )  
และได้มีประกาศแก่มหาชน พวกท่านจะไปร่วมชุมนุมด้วยไหม?
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ 
( 40 )  
เพื่อพวกเขาจะได้ตามบรรดานักเล่นกลหากพวกเขาเป็นผู้ชนะ
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ 
( 41 )  
เมื่อพวกนักเล่นกลมาถึง พวกเขากล่าวแก่ฟิรเอาน์ว่า “พวกเราจะมีรางวัลแน่นอนหรือถ้าพวกเราเป็นผู้ชนะ
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ 
( 42 )  
เขากล่าวว่า “ถูกแล้ว และพวกท่านขณะนั้นจะอยู่ในหมู่ผู้ใกล้ชิดอย่างแน่นอน”
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ 
( 43 )  
มูซาได้กล่าวแก่พวกเขาว่า “จงโยนซิสิ่งที่พวกท่านจะต้องโยน”
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ 
( 44 )  
แล้วพวกเขาก็ได้โยนเชือกหลายเส้นของพวกเขาและไม้เท้าหลายอันของพวกเขา และพวกเขากล่าวว่า “ด้วยเกียติยศของฟิรเอาน์แท้จริงเราเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน”
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ 
( 45 )  
ครั้นแล้วมูซาก็ได้โยนไม้เท้าของเขา ณ บัดนั้นมันได้กลืนสิ่งที่พวกเขาได้ลองมันขึ้น
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ 
( 46 )  
พวกนักเล่นกลจึงก้มหัวลงกราบสุญูด
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 47 )  
พวกเขากล่าวว่า “เราศรัทธาต่อพระเจ้าแห่งสากลโลก”
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ 
( 48 )  
พระเจ้าของมูซา และฮารูน
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ 
( 49 )  
เขากล่าวว่า พวกท่านศรัทธาต่อเขาก่อนที่ฉันจะอนุญาตแก่พวกท่านกระนั้นหรือ? แน่นอนเขาต้องเป็นหัวหน้าของพวกท่านซึ่งได้สอนการเล่นกลแก่พวกท่าน แล้วพวกท่านจะรู้ แน่นอนฉันจะตัดมือของพวกท่านและเท้าของพวกท่านสลับข้างกัน และแน่นอนฉันจะแขวนตรึงไว้ทั้งหมด
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ 
( 50 )  
พวกเขากล่าวว่า ไม่เป็นไรหรอกแท้จริงเรานั้นต้องเป็นผู้กลับไปยังพระเจ้าของเรา
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ 
( 51 )  
แท้จริงเราปรารถนาที่จะให้ พระเจ้าของเราทรงยกโทษแก่เรา เพราะเราเป็นกลุ่มแรกที่เป็นผู้ศรัทธา
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ 
( 52 )  
แลเราได้ดลใจให้มูซาออกเดินทาง ในเวลากกลางคืนพร้อมกันกับปวงบ่าวของข้า แท้จริงพวกเจ้ากำลังถูกติดตาม
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ 
( 53 )  
แล้วฟิรเอาน์ได้ส่งคนไปตามหัวเมืองต่างๆ ให้มาร่วมชุมนุม
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ 
( 54 )  
(และว่า) แท้จริงเขาเหล่านั้นเป็นหมู่ชนส่วนน้อย
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ 
( 55 )  
และแท้จริงพวกเขาทำให้เราเกิดโทษะ
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ 
( 56 )  
และแท้จริงพวกเราทั้งหมดอยู่ในสภาพเตรียมพร้อม
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ 
( 57 )  
ดังนั้น เราได้ให้พวกเขา ออกจากเรือกสวนและลำธารน้ำ
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ 
( 58 )  
และทรัพย์สินอันมากมายหลาย และที่พำนักอันโอ่อ่า
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ 
( 59 )  
เช่นนั้นแหละ และเราได้ให้วงศ์วานอิสรออีล ได้รับมรดกครอบครองมัน
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ 
( 60 )  
แล้วพวกเขา(ฟิรเอาน์) ได้ติดตามพวกเขา(วงศ์วานอิสรออีล) เมื่อเวลาตะวันขึ้น
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ 
( 61 )  
ครั้นเมื่อแต่ละฝ่ายได้มองเห็นกัน พวกพ้องของมูซาได้กล่าวว่า “ท้จริงเราถูกตามทันแล้ว”
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ 
( 62 )  
เขา (มูซา)ได้กล่าวว่า “ไม่หรอก แท้จริงพระเจ้าของฉันทรงอยู่กับฉัน พระองค์ทรงขี้แนะทางแก่ฉัน
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ 
( 63 )  
ดังนั้นเราได้ดลใจมูซาว่า “จงฟาดทะเลด้วยไม้เท้าของเจ้า” แล้วมันก็ได้แยกออก แต่ละข้างมีสภาพเหมือภูเขาใหญ่
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ 
( 64 )  
และเราได้ให้พวกอื่น ให้เข้ามาใกล้ ณ ที่นั้น
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ 
( 65 )  
และเราได้ให้มูซาและผู้ที่ออยู่ร่วมกับเขาทั้งหมดรอดพ้นไป
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ 
( 66 )  
แลเราได้ให้พวกอื่น จมน้ำตาย
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 67 )  
แท้จริงในการนั้นเป็นสัญญาณอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 68 )  
และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ 
( 69 )  
และจงเล่า เรื่องราวของอิบรอฮีม ให้แก่พวกเขา
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ 
( 70 )  
ขณะที่เขากล่าวแก่บิดาของเขา และพวกพ้องของเขาว่า “พวกท่านเคารพภักดีอะไร?”
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ 
( 71 )  
พวกเขากล่าวว่า “เราเคารพภักดีรูปปั้นแล้วเราจะคงเป็นผู้ยึดมั่นต่อมันตลอดไป”
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ 
( 72 )  
เขา(อิบรอฮีม) กล่าวว่า “เมื่อพวกท่านวิงวอนขอ พวกมันได้ยินพวกท่านหรือ?”
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ 
( 73 )  
“หรือมันให้คุณให้โทษแก่พวกท่านไหม?”
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ 
( 74 )  
พวกเขากล่าวว่า “แต่เราได้พบบรรพบุรุษของเราปฏิบัติกันมาเช่นนั้น”
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ 
( 75 )  
เขากล่าวว่า “พวกท่านไม่เห็นดอกหรือสิ่งที่พวกท่านเคารพภักดีอยู่”
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ 
( 76 )  
ด้วยตัวของพวกท่านเอง และบรรพบุรุษของพวกท่านแต่กาลก่อน
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ 
( 77 )  
แท้จริงพวกเขาคือศัตรูของฉัน นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ 
( 78 )  
ซึ่งพระองค์ทรงสร้างฉัน แล้วพระองค์ทรงชี้แนะทางแก่ฉัน
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ 
( 79 )  
และพรองค์ทรงประทานอาหารให้ฉันและทรงให้น้ำดื่มแก่ฉัน
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ 
( 80 )  
และเมื่อฉันป่วย ดังนั้นพระองค์ทรงให้ฉันหายป่วย
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ 
( 81 )  
และผู้ทรงให้ฉันตายแล้วทรงให้ฉันมีชีวิต
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ 
( 82 )  
และผู้ที่ฉันหวังว่า จะทรงอภัยแก่ฉันซึ่งความผิดพลาดในวันแห่งการตอบแทน
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ 
( 83 )  
ข้าแต่พระเจ้าของฉัน! ขอพระองค์ทรงประทานความรู้และทรงให้ฉันอยู่รวมกับหมู่คนดีทั้งหลาย
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ 
( 84 )  
และทรงทำให้ฉันได้รับการรำลึกอย่างดีในหมู่ชนรุ่นต่อ ๆ ไป
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ 
( 85 )  
และทรงทำให้ฉันอยู่ในหมู่ผู้รับมรดกแห่งสวนสวรรค์ อันร่มรื่น
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ 
( 86 )  
และทรงประทานอภัยให้แก่บิดาของฉันด้วย แท้จริงเขาอยู่ในหมู่ผู้หลงผิด
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ 
( 87 )  
และทรงอย่าให้ฉันได้รับความอัปยศในวันที่พวกเขาถูกให้ฟื้นคืนชีพ
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ 
( 88 )  
วันที่ทรัพย์สมบัติและลูกหลานจะไม่อำนวยประโยชน์ได้เลย
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ 
( 89 )  
เว้นแต่ผู้มาหาอัลลอฮ์ด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ผ่องใส
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ 
( 90 )  
และสวนสวรรค์จะถูกนำให้มาใกล้แก่บรรดาผู้ยำเกรง
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ 
( 91 )  
และนรกจะถูเผยให้เห็นแก่บรรดาผู้หลงผิดคิดชั่ว
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ 
( 92 )  
และมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า ไหนเล่าที่ พวกท่านเคารพภักดี
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ 
( 93 )  
อื่นจากอัลลอฮ์ พวกมันจะช่วยเหลือพวกท่าน หรือจะช่วยตัวมันเองได้ไหม?
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ 
( 94 )  
แล้วพวกมันจะถูกโยนทิ่มหัวลงไปในนรกพวกมันและพวก หลงผิด
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ 
( 95 )  
และไพร่พล ของอิบลิสทั้งหมด
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ 
( 96 )  
พวกเขากล่าวขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันอยู่ในนั้น
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ 
( 97 )  
ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ แท้จริงพวกเราอยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 98 )  
ขณะที่พวกเราทำให้พวกเจ้าเท่าเทียมกับพระเจ้าแห่งสากลโลก
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ 
( 99 )  
และไม่มีผู้ใดทำให้พวกเขาหลงผิด นอกจากพวกอาชญากร เท่านั้น
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ 
( 100 )  
ดังนั้นจึงไม่มีผู้ไถ่โทษแก่เรา
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ 
( 101 )  
และไม่มีมิตรผู้รักใคร่ด้วย
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 
( 102 )  
ฉะนั้น หากเราได้กลับไปสักครั้ง เราก็จะอยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 103 )  
แท้จริงในการนี้ ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขา ไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 104 )  
และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ 
( 105 )  
หมู่ชนของนูห์ ได้ปฏิเสธบรรดาร่อซูล
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ 
( 106 )  
ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือ นูห์ ได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ 
( 107 )  
แท้จริงฉันคือร่อซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 108 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 109 )  
และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใดนอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 110 )  
ดังนั้นจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิดและจงเชื่อฟังฉัน
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ 
( 111 )  
พวกเขากล่าวว่า จะให้พวกเราศรัทธาต่อท่านกระนั้นหรือ? ในเมื่อพวกต่ำต้อยเท่านั้นที่เชื่อฟังปฏิบัติตามท่าน
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ 
( 112 )  
เขา (นูห์) กล่าวว่า ฉันไม่มีความรู้อันใดเลยในสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติกัน
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ 
( 113 )  
การตอบแทนของพวกเขามิได้อยู่ที่ผู้ใดเลยนอกจากที่พระเจ้าของฉัน หากพวกท่านมีความรู้สึก
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ 
( 114 )  
และฉันจะไม่เป็นผู้ขับไล่บรรดาผู้ศรัทธา
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ 
( 115 )  
ฉันมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นผู้ตักเตือนอันชัดแจ้ง
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ 
( 116 )  
พวกเขากล่าวว่า โอ้นูห์ หากท่านไม่หยุดยั้ง แน่นอนท่านจะอยู่ในหมู่ผู้ถูกขว้างด้วยก้อนหิน
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ 
( 117 )  
เขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของฉัน แท้จริงหมู่ชนของฉันปฏิเสธฉัน
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 
( 118 )  
ดังนั้นขอพระองค์ทรงตัดสินระหว่างฉันกับพวกเขาโดยยุติธรรมเถิด และทรงโปรดช่วยฉัน และบรรดาผู้ศรัทธาที่อยู่ร่วมกับฉันให้รอดพ้นด้วยเถิด
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ 
( 119 )  
ดังนั้นเราได้ช่วยเขาและผู้อยู่ร่วมกับเขาให้อยู่ในเรือที่เต็มเปี่ยม
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ 
( 120 )  
แล้วเราได้ให้พวกที่เหลืออยู่จมน้ำตาย
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 121 )  
แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่ง อย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 122 )  
และแท้จริงพระเจ้าของสูเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ 
( 123 )  
หมู่ชนของอ๊าดได้ปฏิเสธบรรดาร่อซูล
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ 
( 124 )  
ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูดได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ 
( 125 )  
แท้จริงฉันคือ ร่อซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 126 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 127 )  
และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใดนอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ 
( 128 )  
พวกท่านสร้างอนุสาวรีย์ไว้บนที่สูงทุกแห่งเพื่อโอ้อวดกระนั้นหรือ?
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ 
( 129 )  
และพวกท่านสร้างคฤหาสน์เสมือนกับว่าพวกท่านจะอยู่อย่างตลอดกาลกระนั้นหรือ?
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ 
( 130 )  
และเมื่อพวกท่านทำร้าย(ผู้ใด) พวกท่านกระทำอย่างทารุณโหดร้าย
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 131 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ 
( 132 )  
และพวกท่านจงยำเกรงผู้ทรงประทานแก่พวกท่าน สิ่งซึ่งพวกท่านรู้ดีอยู่แล้ว
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ 
( 133 )  
พระองค์ทรงประทานแก่พวกท่านด้วยปศุสัตว์และลูกหลาน
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ 
( 134 )  
และสวนอันหลากหลาย และลำธารหลายแห่ง
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ 
( 135 )  
แท้จริงฉันกลัวว่าพวกท่าน จะได้รับการลงโทษในวัน อันยิ่งใหญ่
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ 
( 136 )  
พวกเขากล่าวว่า มีผลเท่ากันที่เรา ท่านจะตักเตือนหรือไม่เป็นผู้ตักเตือนเราก็ตาม
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ 
( 137 )  
นี่ไม่ใช่อะไรอื่นนอนจากเป็นเรื่องโกหกในสมัยก่อน ๆ
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ 
( 138 )  
และพวกเราจะไม่อยู่ในหมู่ผู้ถูกลงโทษ
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 139 )  
พวกเขาได้ปฏิเสธไม่เชื่อฟังเขา ดังนั้นเราจึงทำลายล้างพวกเขา แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 140 )  
และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ 
( 141 )  
หมู่ชนของซะมู๊ดได้ปฏิเสธบรรดาร่อซูล
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ 
( 142 )  
ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือศอและฮ์ ได้กล่าวแก่พวกเขา โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ 
( 143 )  
แท้จริงฉันคือร่อซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 144 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 145 )  
และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากระเจ้าแห่งสากลโลก
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ 
( 146 )  
พวกท่านจะถูกปล่อยให้อยู่อย่างสงบปลอดภัย ณ ที่นี้หรือ?
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ 
( 147 )  
ในสวนอันหลากหลาย และลำธารหลายแห่ง
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ 
( 148 )  
และไร่นา และต้นอินทผลัม ซึ่งกิ่งก้านของมันสุกงอม
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ 
( 149 )  
และพวกท่านสะกัดภูเขาเป็นที่อยู่อาศัยอย่างชำนาญ
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 150 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ 
( 151 )  
และอย่าเชื่อฟังคำสั่งใช้ของพวกฝ่าฝืน
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ 
( 152 )  
พวกที่บ่อนทำลายในแผ่นดิน และไม่เป็นพวกพัฒนา
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ 
( 153 )  
พวกเขากล่าวว่า แท้จริงท่าเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ถูกอาคม
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ 
( 154 )  
ท่านมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นสามัญชนเช่นเรา ดังนั้นจงนำมาสักสัญญาณหนึ่ง หากท่านเป็นหนึ่งในหมู่ผู้สัตย์จริง
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ 
( 155 )  
เขากล่าวว่า นี่คืออูฐตัวเมีย สำหรับมันดื่มน้ำวันหนึ่ง และสำหรับพวกท่านก็ดื่มน้ำวันหนึ่งที่รู้กัน
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ 
( 156 )  
และพวกท่านอย่าก่อความทุกข์ยากแก่มัน มิฉะนั้นการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่จะคร่าพวกท่าน
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ 
( 157 )  
แล้วพวกเขาได้ฆ่ามัน พวกเขาจึงอยู่ในสภาพเป็นผู้เศร้าโศกเสียใจ
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 158 )  
ดังนั้นการลงโทษได้คร่าพวกเขา แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 159 )  
และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ 
( 160 )  
หมู่ชนของลู๊ฏ ได้ปฏิเสธบรรดาร่อซูล
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ 
( 161 )  
ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือลู๊ฏได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ 
( 162 )  
แท้จริงฉันคือร่อซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 163 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 164 )  
และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ 
( 165 )  
พวกท่านเข้าหาผู้ชายในหมู่ผู้คนทั้งหลายกระนั้นหรือ?
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ 
( 166 )  
และพวกท่านปล่อยทิ้ง สิ่งที่พระเจ้าของพวกท่านทรงบังเกิดมาสำหรับพวกท่าน คือภรรยาของพวกท่าน แน่นอนพวกท่านเป็นหมู่ชนผู้ฝ่าฝืน
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ 
( 167 )  
พวกเขากล่าวว่า โอ้ลูฏเอ๋ย! หากท่านไม่หยุดยั้ง แน่นอนท่านเป็นผู้หนึ่งที่จะถูกขับไล่ให้ออกไป
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ 
( 168 )  
เขากล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นผู้ที่เกลียดยิ่งต่อการกระทำของพวกท่าน
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ 
( 169 )  
ข้าแต่พระเจ้าของฉันขอพระองค์ทรงช่วยฉัน และบริวารของฉันให้พ้นจากที่พวกเขากระทำกัน
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ 
( 170 )  
ดังนั้นเราได้ช่วยเขา และบริวารของเขาทั้งหมดให้รอดพ้น
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ 
( 171 )  
นอกจากหญิงแก่คนหนึ่ง ซึ่งนางอยู่ในหมู่ผู้ถูกทำลาย
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ 
( 172 )  
แล้วเราได้ทำลายพวกคนอื่น
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ 
( 173 )  
และได้ให้ห่าฝนตกลงมาบนพวกเขา ดังนั้นฝนของบรรดาผู้ถูกตักเตือนมันชั่วร้ายเสียนี่กระไร!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 174 )  
แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 175 )  
และแท้จริงพระเจ้าของสูเจ้านั้นแน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ 
( 176 )  
ชาวป่าทึบได้ปฏิเสธบรรดาร่อซูล
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ 
( 177 )  
ขณะที่ชุไอบ์ได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ 
( 178 )  
แท้จริงฉันคือร่อซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ 
( 179 )  
ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์และเชื่อฟังฉัน
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 180 )  
และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ 
( 181 )  
จงตวงให้ครบเต็ม และอย่าเป็นผู้ที่ขาดพร่อง
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ 
( 182 )  
และจงชั่งด้วยตาชั่งอย่างเที่ยงตรง
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ 
( 183 )  
และอย่าให้ขาดพร่องแก่มหาชนซึ่งสิ่งต่าง ๆ ของพวกเขา และอย่าก่อกวนในแผ่นดินเป็นผู้บ่อนทำลาย
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ 
( 184 )  
และจงยำเกรงผู้ซึ่งบังเกิดพวกท่าน และประชาชาติสมัยก่อน ๆ
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ 
( 185 )  
พวกเขากล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ถูกอาคม
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ 
( 186 )  
และท่านมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นสามัญชนเช่นเรา แบะเราคิดว่าท่านเป็นผู้กล่าวเท็จคนหนึ่ง
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ 
( 187 )  
ดังนั้นให้ส่วนต่างๆ จากท้องฟ้า หล่นลงมาบนพวกเรา หากท่านเป็นผู้สัตย์จริงคนหนึ่ง
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ 
( 188 )  
เขากล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงรอบรู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกท่านกระทำ
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ 
( 189 )  
พวกเขาได้ปฏิเสธไม่เชื่อเขาดังนั้นการลงโทษแห่งวันเมฆครอบคลุมได้คร่าพวกเขา แท้จริงมันเป็นการลงโทษแห่งวันยิ่งใหญ่
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ 
( 190 )  
แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 
( 191 )  
และแท้จริงพระเจ้าขงเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ 
( 192 )  
และแท้จริงมัน เป็นการประทานลงมาของพระเจ้าแห่งสากลโลก
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ 
( 193 )  
อัรรูห์ ผู้ซื่อสัตย์ ได้นำมันลงมา
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ 
( 194 )  
ยังหัวใจของเจ้าเพื่อเจ้าจักได้เป็นผู้ตักเตือนคนหนึ่ง
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ 
( 195 )  
เป็นภาษาอาหรับอันชัดแจ้ง
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ 
( 196 )  
และแท้จริงมันมีอยู่ในคัมภีร์สมัยก่อนๆ
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ 
( 197 )  
และมันมิได้เป็นเครื่องหมายแก่พวกเขา ดอกหรือว่า บรรดาผู้มีความรู้ของวงศ์วานอิสรออีลก็รู้ดีในเรื่องนี้
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ 
( 198 )  
และหากว่าเราประทานมันลงมาแก่บางคนในหมู่ชาวต่างชาติ
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ 
( 199 )  
แล้วเขาอ่านมันแก่พวกเขา พวกเขาก็จะไม่เป็นผู้ศรัทธาต่อมัน
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ 
( 200 )  
เช่นเดียวกับเราได้ให้มันเข้าไปในหัวใจของบรรดาผู้กระทำผิด
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ 
( 201 )  
พวกเขาก็จะไม่ศรัทธามันจนกว่าพวกเขาจะได้เห็นการลงโทษอันเจ็บปวด
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ 
( 202 )  
แล้วมัน จะมาหาพวกเขาอย่างกระทันหันโดยที่พวกเขาไม่รู้สึกตัว
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ 
( 203 )  
พวกเขาก็จะกล่าวว่าให้พสกเราได้รับการประวิงบ้างได้ไหม?
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ 
( 204 )  
ทำไมพวกเขาจึงเร่งการลงโทษของเราอีกเล่า?
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ 
( 205 )  
เจ้าไม่เห็นดอกหรือ หากเราให้พวกเขารื่นเริงไปอีกเป็นปี ๆ
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ 
( 206 )  
แล้วสิ่งที่พวกเขาถูกสัญญาไว้ ก็ได้เกิดขึ้นแก่พวกเขา
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ 
( 207 )  
สิ่งที่พวกเขาได้ถูกให้รื่นเริงนั้นจะไม่อำนวยประโยชน์อันใดให้แก่พวกเขา
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ 
( 208 )  
และเรามิได้ทำลายชาวเมืองใด เว้นแต่ได้มีผู้ตักเตือนแก่มัน แล้ว
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ 
( 209 )  
เพื่อเป็นข้อตักเตือน และเรามิได้เป็นผู้อธรรม
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ 
( 210 )  
และพวกมารชัยฏอรมิได้นำมีน ลงมา
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ 
( 211 )  
และไม่เป็นการเหมาะสมแก่พวกมันและพวกมันก็ไม่สามารถด้วย
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ 
( 212 )  
แท้จริงพวกมันเป็นผู้กีดกัน อย่างแน่นอนจากการฟัง
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ 
( 213 )  
ดังนั้นเจ้าอย่าได้วิงวอนพระเจ้าอื่นใดคู่เคียงกับอัลลอฮ์ มิฉะนั้นเจ้าจะเป็นหนึ่งในหมู่ผู้ถูกทำโทษ
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ 
( 214 )  
จงตักเตือนวงศาคณาญาติของเจ้าที่ใกล้ชิด
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 
( 215 )  
และจงลดปีก ของเจ้าแก่บรรดาผู้ศรัทธาที่ปฏิบัติตามเจ้า
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ 
( 216 )  
หากพวกเขาฝ่าฝืนเจ้า ก็จงกล่าวเถิดแท้จริงฉันขอปลีกตัวให้พ้นจากสิ่งที่พวกท่านปฏิบัติกันอยู่
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ 
( 217 )  
และจงมอบหมายต่อพระผู้ทรงเดชานุภาพผู้ทรงเมตตาเสมอ
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ 
( 218 )  
ผู้ทรงเห็นเจ้าขณะที่เจ้ายืนอยู่
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ 
( 219 )  
และการเคลื่อนไหวของเจ้าในหมู่ผู้สุญูด
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ 
( 220 )  
แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้เสมอ
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ 
( 221 )  
ฉันจะบอกแก่พวกท่านไหมว่า? พวกมารชัยฏอนลงมาบนผู้ใด?
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ 
( 222 )  
พวกมันลงมาบนทุกคนที่เป็นผู้โกหกผู้ทำบาปมาก
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ 
( 223 )  
พวกมันจะเงี่ยหูฟัง และส่วนมากพวกมันเป็นผู้โกหก
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ 
( 224 )  
และพวกกวีนั้น พวกหลงผิดจะปฏิบัติตามพวกเขา
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ 
( 225 )  
เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า แท้จริงพวกเขานั้นเร่ร่อนไปในทุกหนแห่ง
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ 
( 226 )  
และแท้จริงพวกเขานั้นพูดในสิ่งที่พวกเขาไม่ทำกระ
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ 
( 227 )  
นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและปฏิบัติความดีทั้งหลายและรำลึกถึงอัลลอฮ์อย่างมาก และตอบโต้ป้องกันหลังจากที่พวกเขาถูกข่มเหง และบรรดาผู้อธรรมจะได้รู้ว่า ทางกลับอันใดที่พวกเขาจะกลับคืนสู่